فروشگاه الماس,زمرد,یاقوت09025283869

تاریخچه نام گذاری سنگ الکساندریت

تاریخچه این به زمان امپراطوری روسیه باز می گردد. از آنجایی که کشف این سنگ همراه با ظهور دوره تزار روسیه، الکساندر دوم (1881-1818) همراه بود این سنگ به نام وی نامگذاری شد. درواقع الکساندریت توسط یک معدنکار فنلاندی به نام (Nils Gustaf Nordenskiöld (1792-1866 کشف شده است.

هنگامی که Nordenskiold برای اولین بار در 1834 الکساندریت را کشف نمود، در ابتدا تصور می شد که زمرد باشد زیرا در معادن زمرد واقع در منطقه اورال روسیه در نزدیکی رودخانه توکووایا کشف شده بود. ولی پس از مشاهده سایه های قرمز این گونه بعدها به عنوان گونه ی حاوی کروم با قابلیت تغییر رنگ شناخته شد.

گفتنی است بدلیل اینکه کشف این گوهرسنگ با رسیدن تزار آینده به سن قانونی همزمان شده بود و این سنگ نیز با دو رنگ قرمز و سبز که ترکیب رنگ اصلی نماد امپراطوری های گذشته روسیه بود خود را نشان می داد بنابراین الکساندریت سنگ جواهر رسمی تزار امپراطوری روسیه به رسمیت شناخته شد.

سنگ الکساندریت چیست؟

سنگ الکساندریت به انگلیسی (Alexandrite) یکی از انواع بسیار کمیاب کریزوبریل (BeAl2O4) با درجه سختی 8.5 در مقیاس موهس می باشد. بر اساس کنفدراسیون جهانی جواهرات CIBJO فقط کریزوبریل هایی که قابلیت تغییر رنگ یا کالر چنجینگ دارند “الکساندریت” محسوب میشوند. الکساندریت وقتی تشکیل می شود که عناصر بریلیوم و آلومینیوم ترکیب و به طور شگفت انگیز مقادیر جزئی عناصر آهن و تیتانیوم و بخصوص کرومیوم (اساسی) همراه میشوند.

تغییر رنگ الکساندریت طبیعی

الکساندریت یکی از عجیب ترین و خاص ترین سنگ های موجود در بازار امروز است. این سنگ با خاصیت چند رنگی گونه ای از کریزوبریل با پدیده کالر چنجینگ است. الکساندریت یا کریزوبریل با پدیده کالرچنجینگ به زمرد روز و یاقوت شب معروف است شاید این اصطلاح به علت گونه ای از آن که دارای تغییر رنگ سبز تا سرخ است استفاده میشود. این سنگ در زیر نور لامپ رشته ای یا شمع به طیف های مایل به قرمز تغییر رنگ می دهد.

رنگ سبز الکساندریت ناشی از ناخالصی کروم است. کروم همان عنصر رنگی موجود در زمرد یعنی گونه ی سبز بریل گران بها می باشد. به نظر می رسد الکساندریت سریلانکا (سیلان) با تغییر رنگ قهوه ای گونه شناخته می شود. این کانی با خاستگاه زیمبابوه معمولا تغییر رنگ بسیار کمی دارد و معمولا با مقدار کمی رنگ بنفش اندکی تیره تر است. گونه های تانزانیا در رنگ های روشن تر یافت شده و تغییر رنگ مطلوبی دارد. الکساندریت برزیلی به نظر اشباع تر بوده و تغییر رنگ آبی تا بنفش دارد. مطلوب ترین نوع این سنگ با رنگ های خالص و توانایی تغییر رنگ می باشند.

قیمت سنگ الکساندریت بر چه اساسی تعیین می شود؟

الکساندریت با کیفیت و طبیعی بسیار گران قیمت بوده و بسته به فاکتورهای گوهرشناسی می تواند قیمت های متفاوتی داشته باشد. الکساندریت برزیلی 100% دارای تغییر رنگ هستند بنابراین قیمت و طرفداران بیشتری دارند. این کانی گاها ممکن است دارای پدیده شاتویانسی باشد وجود دو پدیده نوری همزمان در این سنگ میتواند قیمت سنگ را بالا ببرد و کمیاب تر است.

گرانترین نوع های سنگ الکساندریت از نظر رنگ نمونه های تغییر رنگ دهنده سبز به قرمز آتشین می باشد. نمونه های بزرگ و با کیفیت این سنگ احتمالا صدها میلیون تومان ارزش دارند!

از فاکتور های بسیار مهم در قیمت گذاری این سنگ میتوان به میزان تغییر رنگ و وضوح کالرچنجینگ، وزن سنگ (به صورت پلکانی قیمت سنگ های دارای وزن بیشتر بالا می رود)، تراش سنگ شفافیت سنگ و گاها محل پیدایش و … اشاره کرد.

معادن Alexandrite

معادن معروف این سنگ در منطقه ی اورال روسیه بود، اما این معادن در طولانی مدت تخلیه شده اند. برای مدت طولانی، معادن اورال به عنوان منبع اصلی سنگهای بزرگ الکساندریت، به ویژه گونه هایی با وزن 5 قیراط یا بیشتر شناخته می شدند، اما اخیرا در سال 1987، نمونه های بزرگ در میناس گرایس برزیل کشف شد. در اواسط دهه 1990 در جنوب تانزانیا استخراج این گوهرسنگ رواج یافت.

الکساندریت های برزیل از نظر خلوص رنگ سبز به پای الکساندریت های روسیه نمیرسند ولی وضوح تغییر رنگ به خوبی در آنها مشاهده میشود. همچنین روشنی رنگهای نمونه های سریلانکایی نیز به پای روسیه نمی رسند. منابع دیگر الکساندریت عبارتند از میانمار (برمه)، سریلانکا، زیمبابوه، تانزانیا، هند (آندرا پرادش) و ماداگاسکار وجود دارد.

روش تشخیص سنگ الکساندریت اصل از مصنوعی

تشخیص سنگ الکساندریت رشد یافته به روش فلاکس مقداری مشکل است زیرا دارای اینکلورژنهایی شبیه نوع طبیعی میباشند. بنابراین حتما درمورد تشخیص سنگ الکساندریت اصل از مصنوعی باید به آزمایشگاه معتبر مراجعه کنید. الکساندریت های مصنوعی با روش Czocchralski معمولا به آسانی تشخیص داده میشوند زیرا بسیار شفاف و تمیز هستند و در زیر میکروسکوپ خطوط منحنی شکلی دیده می شود.

همچنین در روش Pulled تغییر رنگ از آبی به قرمز است که در هیچ کدام از الکساندریت های طبیعی مشابه اینچنین تغییر رنگی وجود ندارد. نمونه های مصنوعی به روش هیدروترمال از طریق خواص فیزیکی و شیمیایی آشکار میشوند.

خواص سنگ الکساندریت

از آنجایی که این سنگ نهایتا 150 سال پیش کشف شده است گوهری جدید محسوب میشود و باورهای قدیمی نسبت به آن وجود ندارد. الکساندریت یکی از سنگهای متولدین تولد خرداد نیز است.این سنگ چاکراهای قلب (چهارم)، چشم سوم (ششم) و تاج را تحت تاثیر قرار می دهد.

این یک سنگ شادی بخش و لذت آور است که استفاده از آن موجب رهایی از تنش روانی و بدست آوردن اطمینان خاطر می شود. این سنگ دارای ارتباط با ابعاد بالاتر منابع انرژی است و کانال ارتباط ما را با هیجانات قلمروهای بالاتر انرژی باز می کند. این گوهر موجب ارتقای آگاهی از عشق درونی و دستیابی به حافظه طبیعت می شود. از خواص سنگ الکساندریت به عنوان سنگی در جهت متعادل کردن عملکرد مغز و تحریک کننده غدد پینه آل و بزاقی استفاده میشود.

نحوه نگهداری و تمیز کردن

این سنگ در حالت عادی سنگی پایدار است به این معنی که در برابر تاثیرات حرارت، نور و مواد شیمیایی معمولی مقاوم است. برای تمیز کردن می توان آن را در ظرف آب گرم صابونی قرار داده و با مسواک تمیز کرد. اولتراسونیک و پاک کننده ها نیز اثر تخریبی روی الکساندریت ندارند البته باید توجه داشت که در نمونه های بهسازی شده ممکن است که ترک ها با موادی پر شده باشند که فقط باید با آب گرم صابونی تمیز شوند.

تاریخچه نام گذاری سنگ الکساندریت

تاریخچه این به زمان امپراطوری روسیه باز می گردد. از آنجایی که کشف این سنگ همراه با ظهور دوره تزار روسیه، الکساندر دوم (1881-1818) همراه بود این سنگ به نام وی نامگذاری شد. درواقع الکساندریت توسط یک معدنکار فنلاندی به نام (Nils Gustaf Nordenskiöld (1792-1866 کشف شده است.

هنگامی که Nordenskiold برای اولین بار در 1834 الکساندریت را کشف نمود، در ابتدا تصور می شد که زمرد باشد زیرا در معادن زمرد واقع در منطقه اورال روسیه در نزدیکی رودخانه توکووایا کشف شده بود. ولی پس از مشاهده سایه های قرمز این گونه بعدها به عنوان گونه ی حاوی کروم با قابلیت تغییر رنگ شناخته شد.

گفتنی است بدلیل اینکه کشف این گوهرسنگ با رسیدن تزار آینده به سن قانونی همزمان شده بود و این سنگ نیز با دو رنگ قرمز و سبز که ترکیب رنگ اصلی نماد امپراطوری های گذشته روسیه بود خود را نشان می داد بنابراین الکساندریت سنگ جواهر رسمی تزار امپراطوری روسیه به رسمیت شناخته شد.

سنگ الکساندریت چیست؟

سنگ الکساندریت به انگلیسی (Alexandrite) یکی از انواع بسیار کمیاب کریزوبریل (BeAl2O4) با درجه سختی 8.5 در مقیاس موهس می باشد. بر اساس کنفدراسیون جهانی جواهرات CIBJO فقط کریزوبریل هایی که قابلیت تغییر رنگ یا کالر چنجینگ دارند “الکساندریت” محسوب میشوند. الکساندریت وقتی تشکیل می شود که عناصر بریلیوم و آلومینیوم ترکیب و به طور شگفت انگیز مقادیر جزئی عناصر آهن و تیتانیوم و بخصوص کرومیوم (اساسی) همراه میشوند.

جدول مشخصات الکساندریت

ترکیب شیمیاییBeAl2O4 نوعی کریزوبریل با فرمول

سیستم بلوری ارتورومبیک

رنگ سبز (روز) و قرمز-ارغوانی (شب)

شفافیت شفاف، شفاف، مات

رخ خوب

شکستگی صدفی ، ناصاف

جلاشیشه ای

ضریب شکست نور1.739 تا 1.770

اختلاف شکست مضاعف0.007 تا 0.013

سختی موهس8.5

وزن مخصوص3.69 تا 3.81

فلورسانس قرمز ضعیف، مصنوعی: واکنش‌های قوی‌تر رایج

تغییر رنگ الکساندریت طبیعی

الکساندریت یکی از عجیب ترین و خاص ترین سنگ های موجود در بازار امروز است. این سنگ با خاصیت چند رنگی گونه ای از کریزوبریل با پدیده کالر چنجینگ است. الکساندریت یا کریزوبریل با پدیده کالرچنجینگ به زمرد روز و یاقوت شب معروف است شاید این اصطلاح به علت گونه ای از آن که دارای تغییر رنگ سبز تا سرخ است استفاده میشود. این سنگ در زیر نور لامپ رشته ای یا شمع به طیف های مایل به قرمز تغییر رنگ می دهد.

رنگ سبز الکساندریت ناشی از ناخالصی کروم است. کروم همان عنصر رنگی موجود در زمرد یعنی گونه ی سبز بریل گران بها می باشد.

به نظر می رسد الکساندریت سریلانکا (سیلان) با تغییر رنگ قهوه ای گونه شناخته می شود. این کانی با خاستگاه زیمبابوه معمولا تغییر رنگ بسیار کمی دارد و معمولا با مقدار کمی رنگ بنفش اندکی تیره تر است. گونه های تانزانیا در رنگ های روشن تر یافت شده و تغییر رنگ مطلوبی دارد. الکساندریت برزیلی به نظر اشباع تر بوده و تغییر رنگ آبی تا بنفش دارد. مطلوب ترین نوع این سنگ با رنگ های خالص و توانایی تغییر رنگ می باشند.

دلیل علمی تغییر رنگ سنگهای کالرچنج

سنگهای کالرچنج (color-change تغییر رنگ) در مقایسه با نور لامپ رشته ای، زمانی که در معرض نور روز یا فلورسنت قرار میگیرند، تغییر رنگ مشخصی را نشان میدهند.

تغییر رنگ در سنگ های قیمتی ناشی از طیف جذبی گوهر است. اگر یک گوهر مقدار بسیار کم (یا هیچ) از طول موج مشخصی را جذب کند، گوهر همان رنگ به نظر می رسد، زیرا آن رنگ در چشم بیننده منعکس می شود.این قسمت اندک طیف جذبی، “پنجره انتقال transmission window” نامیده می شود. چیزی که گوهرهای کالرچنج را از سایر سنگها متمایز می کند این است که دو پنجره انتقال دارند.

برای مثال یک گوهر کالرچنج مثل الکساندریت که تمام طول موج های نور را به جز قرمز و سبز جذب می کند، در نور روز به دلیل داشتن طول موج های سبز فراوان، الکساندریت سبز بنظر میرسد، این درحالی است که تحت نور ملتهب لامپ رشته ای یا شمع که دارای طول موج های قرمز زیادی از نور است، سنگ رنگ قرمز را به ما نشان می دهد.

معادن Alexandrite درکجا قرار دارند؟

معادن معروف این سنگ در منطقه ی اورال روسیه بود، اما این معادن در طولانی مدت تخلیه شده اند. برای مدت طولانی، معادن اورال به عنوان منبع اصلی سنگهای بزرگ الکساندریت، به ویژه گونه هایی با وزن 5 قیراط یا بیشتر شناخته می شدند، اما اخیرا در سال 1987، نمونه های بزرگ در میناس گرایس برزیل کشف شد. در اواسط دهه 1990 در جنوب تانزانیا استخراج این گوهرسنگ رواج یافت. الکساندریت های برزیل از نظر خلوص رنگ سبز به پای الکساندریت های روسیه نمیرسند ولی وضوح تغییر رنگ به خوبی در آنها مشاهده میشود. همچنین روشنی رنگهای نمونه های سریلانکایی نیز به پای روسیه نمی رسند. منابع دیگر الکساندریت عبارتند از میانمار (برمه)، سریلانکا، زیمبابوه، تانزانیا، هند (آندرا پرادش) و ماداگاسکار وجود دارد.

خواص سنگ الکساندریت

از آنجایی که این سنگ نهایتا 150 سال پیش کشف شده است گوهری جدید محسوب میشود و باورهای قدیمی نسبت به آن وجود ندارد. الکساندریت یکی از سنگهای متولدین تولد خرداد نیز است.این سنگ چاکراهای قلب (چهارم)، چشم سوم (ششم) و تاج را تحت تاثیر قرار می دهد. این یک سنگ شادی بخش و لذت آور است که استفاده از آن موجب رهایی از تنش روانی و بدست آوردن اطمینان خاطر می شود. این سنگ دارای ارتباط با ابعاد بالاتر منابع انرژی است و کانال ارتباط ما را با هیجانات قلمروهای بالاتر انرژی باز می کند. این گوهر موجب ارتقای آگاهی از عشق درونی و دستیابی به حافظه طبیعت می شود. از خواص سنگ الکساندریت به عنوان سنگی در جهت متعادل کردن عملکرد مغز و تحریک کننده غدد پینه آل و بزاقی استفاده میشود.

نحوه نگهداری و تمیز کردن

این سنگ در حالت عادی سنگی پایدار است به این معنی که در برابر تاثیرات حرارت، نور و مواد شیمیایی معمولی مقاوم است. برای تمیز کردن می توان آن را در ظرف آب گرم صابونی قرار داده و با مسواک تمیز کرد. اولتراسونیک و پاک کننده ها نیز اثر تخریبی روی الکساندریت ندارند البته باید توجه داشت که در نمونه های بهسازی شده ممکن است که ترک ها با موادی پر شده باشند که فقط باید با آب گرم صابونی تمیز شوند.

قیمت سنگ الکساندریت بر چه اساسی تعیین می شود؟

الکساندریت با کیفیت و طبیعی بسیار گران قیمت بوده و بسته به فاکتورهای گوهرشناسی می تواند قیمت های متفاوتی داشته باشد. الکساندریت برزیلی 100% دارای تغییر رنگ هستند بنابراین قیمت و طرفداران بیشتری دارند. این کانی گاها ممکن است دارای پدیده شاتویانسی باشد وجود دو پدیده نوری همزمان در این سنگ میتواند قیمت سنگ را بالا ببرد و کمیاب تر است.

از فاکتور های بسیار مهم در قیمت گذاری این سنگ میتوان به میزان تغییر رنگ و وضوح کالرچنجینگ، وزن سنگ (به صورت پلکانی قیمت سنگ های دارای وزن بیشتر بالا می رود)، تراش سنگ شفافیت سنگ و گاها محل پیدایش و … اشاره کرد.

توضیحی راجب تاریخچه و خلاصه ای از الکساندریت

الکساندریت یکی از کمیاب ترین سنگ های جواهر موجود در بازار امروز است. این سنگ یکی از گونه های تغییر دهنده ی رنگ کریزوبریل(سیکلوسیلیکات) است.
بر عکس نام این سنگ، کریزوبیل که به معنی آلومینات بریلیوم است، در واقع به گروه معدنی بریل تعلق نداشته و در یک گروه معدنی مستقل طبقه بندی می شود.

تاریخ الکساندریت مورد بحث بوده و به زمان امپراطوری روسیه باز می گردد. گفته می شود که این سنگ به نام تزار روسیه، الکساندر دوم(۱۸۱۸-۱۸۸۱) نام گذاری شده است، اما توسط یک معدنکار فنلاندی به نام Nils Gustaf Nordenskiold(۱۷۹۲-۱۸۶۶) کشف شده است.

هنگامی که Nordenskiold برای اولین بار در 1834 الکساندریت را کشف نمود، در ابتدا تصور می شد که زمرد باشد زیرا در معادن زمرد واقع در منطقه اورال روسیه در نزدیکی رودخانه توکووایا کشف شده بود.
این گونه بعدها به عنوان گونه ی حاوی کروم با قابلیت تغییر رنگ شناخته شد. افسانه ها حاکی از این است که کشف الکساندریت با رسیدن تزار آینده به سن قانونی همزمان شده بود.
به ناچار این سنگ با رنگ های تغییرپذیر قرمز و سبز باید به عنوان سنگ جواهر رسمی تزار امپراطوری روسیه به رسمیت شناخته می شد.

تشخیص الکساندریت چگونه انجام میشود

اکثر کریزوبریل ها توسط رنگ آهن مشخص می شوند، اما رنگ الکساندریت در نتیجه ی حضور کروم است. با تجزیه و تحلیل گونه شناسی و آزمایشات مختلف، الکساندریت را می توان از دیگر سنگ های مشابه تشخیص داد.
گونه های معمول کریزوبریل ممکن است حاوی عوامل رنگی کروم باشند، اما در صورتی که توانایی تغییر رنگ را دارند، تنها کریزوبریل بوده و الکساندریت شناخته نمی شوند.

معرفی منابع و خاستگاه سنگ جواهر الکساندریت

منبع اصلی الکساندریت در منطقه ی اورال روسیه بود، اما این معادن در طولانی مدت تخلیه شده اند.
برای مدت طولانی، معادن تخلیه شده ی اورال به عنوان منبع اصلی سنگهای بزرگ الکساندریت، به ویژه گونه هایی با وزن 5 قیراط یا بیشتر شناخته می شدند، اما اخیرا در سال 1987، نمونه های بزرگ در میناس گرایس برزیل کشف شد.
منابع دیگر الکساندریت عبارتند از میانمار (برمه)، سریلانکا، تانزانیا، هند (آندرا پرادش) و ماداگاسکار.

خرید و تشخیص ارزش الکساندریت به چه صورت است

معرفی انواع رنگ الکساندریت

رنگ سبز الکساندریت ناشی از ناخالصی کروم است. کروم همان عنصر رنگی موجود در زمرد یعنی گونه ی سبز بریل گران بها می باشد. به نظر می رسد الکساندریت سریلانکا(سیلان) با تغییر رنگ خاکی تا قهوه ای شناخته می شود.
الکساندریت با خاستگاه زیمبابوه معمولا تغییر رنگ بسیار کمی دارد و معمولا با مقدار کمی رنگ بنفش اندکی تیره تر است.
گونه های تانزانیا در رنگ های روشن تر یافت شده و تغییر رنگ مطلوبی دارد. الکساندریت برزیلی به نظر اشباع تر بوده و تغییر رنگ آبی تا بنفش دارد.
مطلوب ترین الکساندریت ها با رنگ های خالص و توانایی تغییر رنگ می باشند.

درخشندگی و وضوح الکساندریت به چه صورت است

سنگهای الکساندریت به طور معمول پس از برش و صیقل، وضوح شفاف و درخشندگی شیشه ای دارند.
الکساندریت سخت از شفاف تا مات متفاوت است. الکساندریت خوب به خصوص با وزنی بالاتر از ۱ قیراط ارزشی بیشتر از یاقوت کبود آبی، زمرد سبز و یاقوت سرخ دارد. سریلانکا تولید کننده ی تمیزترین الکساندریت ها است، که اغلب ناسرگی قابل مشاهده ای ندارند.

نوع برش و شکل الکساندریت

الکساندریت به ندرت در اندازه های بزرگ یافت می شود. گونه های بیش از ۳ قیراط بسیار کمیاب هستند.
بزرگترین سنگ های جواهر برش خورده ی الکساندریت 66 قیراط دارد و در حال حاضر در واشنگتن، موسسه ی اسمیت سونیانD.C واقع شده است. الکساندریت ها اغلب در اشکال سنتی مانند بیضی شکل، گرد، گلابی، مارکیز و برش های گنبدی یافت می شوند، اما به اشکال فانتزی مانند قلب و تریلیون نیز برش می خورند.
به طور معمول برش کوژ نمی خورند، مگر اینکه دارای خواص صیقلی باشند.

پردازش الکساندریت چگونه است

سنگ های جواهر الکساندریت معمولا نیاز به پردازش خاصی ندارند، اما نمونه های تقلبی آن نیز یافت می شود. ممکن است سنگهای الکساندریت رنگ شده یا روغن کاری شده باشند، اما همیشه به این صورت نیست.
بسیاری از الکساندریت ها مصنوعی هستند (آزمایشگاهی) و سایر آنها سنگهای طبیعی �شبیه سازی شده� مانند سنگ های تغییر رنگ پذیر لعل، یاقوت کبود یا لعل بدخشان هستند.
بسیاری از سنگ های الکساندریت آزمایشگاهی (مصنوعی) در واقع کوراندوم (یاقوت کبود/یاقوت سرخ) هستند که با نوار و یا برانگیختی کرومیوم و وانادیوم رنگ می گیرند. این روشی گران قیمت برای ساخت الکساندریت مصنوعی است، بنابراین حتی سنگ های آزمایشگاهی نیز پرهزینه خواهند بود. الکساندریت مصنوعی از دهه ی 1960 به بازار عرضه شد.

سنگ جواهر الکساندریت و ایده های طراحی جواهر به چه نحوی است

اکثر سنگ های جواهر بزرگ الکساندریت تنها در طلا و جواهرات قدیمی یافت می شوند، زیرا مواد جدید بسیار کمیاب هستند. بسیاری از طراحی های جواهرات انگلیسی که با سنگهای الکساندریت ساخته شده اند ، اما عمدتا سنگهای کوچکتری دارند.
طرح های طلا و جواهر روسی عتیقه به استفاده از برخی از بزرگترین الکساندریت های موجود مشهور هستند.

الکساندریت سنگهایی سخت و بادوام هستند و از این رو برای طراحی هر گونه طلا و جواهر مانند حلقه ها، گوشواره، آویز، سنجاق، سنجاق سینه و آویز مناسب هستند. از آنجایی که اغلب آنها بسیار کوچک و گران هستند، معمولا به عنوان سنگهای کناری و نه سنگ های اصلی به کار می روند.
این سنگ ها مناسب ساخت جواهرات هاله ای و همچنین نوار های ابدی و سالگرد هستند. برای افرادی خوش شانسی که جشن 55 سالگی ازدواج خود را می گیرند، الکساندریت قهوه ای سنگ رسمی سالگرد میباشد.
بهتر است ذخایر الکساندریت را بیابید زیرا عمدتا برای طراحی خاص جواهرات به سنگ های متعدد از همان اندازه نیاز خواهید داشت.

نحوه مراقبت ها و پاکسازی سنگ جواهر و جواهرات الکساندریت

الکساندریت و کریزوبریل به طور کلی بسیار با دوام و مناسب برای استفاده ی معمول است. با این حال، هنوز هم نگهداری از جواهرات و سنگها از اهمیت خاصی برخوردار است. الکساندریت را می توان به راحتی با استفاده از یک صابون ملایم و آب گرم یا دمای اتاق تمیز کرد.
سنگ های جواهر الکساندریت را می توان با استفاده از یک پارچه ی یا یک مسواک نرم تمیز نمود.
از استعمال هر گونه مواد شیمیایی قوی یا سفید کننده اجتناب کنید و همچنین آن را به خوبی شستشو داده تا ذرات صابون از روی آن برداشته شوند.

توضیحی راجب تاریخچه و خلاصه ای از الکساندریت

الکساندریت یکی از کمیاب ترین سنگ های جواهر موجود در بازار امروز است. این سنگ یکی از گونه های تغییر دهنده ی رنگ کریزوبریل(سیکلوسیلیکات) است.
بر عکس نام این سنگ، کریزوبیل که به معنی آلومینات بریلیوم است، در واقع به گروه معدنی بریل تعلق نداشته و در یک گروه معدنی مستقل طبقه بندی می شود.

تاریخ الکساندریت مورد بحث بوده و به زمان امپراطوری روسیه باز می گردد. گفته می شود که این سنگ به نام تزار روسیه، الکساندر دوم(۱۸۱۸-۱۸۸۱) نام گذاری شده است، اما توسط یک معدنکار فنلاندی به نام Nils Gustaf Nordenskiold(۱۷۹۲-۱۸۶۶) کشف شده است.

هنگامی که Nordenskiold برای اولین بار در 1834 الکساندریت را کشف نمود، در ابتدا تصور می شد که زمرد باشد زیرا در معادن زمرد واقع در منطقه اورال روسیه در نزدیکی رودخانه توکووایا کشف شده بود.
این گونه بعدها به عنوان گونه ی حاوی کروم با قابلیت تغییر رنگ شناخته شد. افسانه ها حاکی از این است که کشف الکساندریت با رسیدن تزار آینده به سن قانونی همزمان شده بود.
به ناچار این سنگ با رنگ های تغییرپذیر قرمز و سبز باید به عنوان سنگ جواهر رسمی تزار امپراطوری روسیه به رسمیت شناخته می شد.

چگونگی تشخیص الکساندریت

اکثر کریزوبریل ها توسط رنگ آهن مشخص می شوند، اما رنگ الکساندریت در نتیجه ی حضور کروم است. با تجزیه و تحلیل گونه شناسی و آزمایشات مختلف، الکساندریت را می توان از دیگر سنگ های مشابه تشخیص داد.
گونه های معمول کریزوبریل ممکن است حاوی عوامل رنگی کروم باشند، اما در صورتی که توانایی تغییر رنگ را دارند، تنها کریزوبریل بوده و الکساندریت شناخته نمی شوند.

معرفی منابع و خاستگاه سنگ جواهر الکساندریت

منبع اصلی الکساندریت در منطقه ی اورال روسیه بود، اما این معادن در طولانی مدت تخلیه شده اند.
برای مدت طولانی، معادن تخلیه شده ی اورال به عنوان منبع اصلی سنگهای بزرگ الکساندریت، به ویژه گونه هایی با وزن 5 قیراط یا بیشتر شناخته می شدند، اما اخیرا در سال 1987، نمونه های بزرگ در میناس گرایس برزیل کشف شد.
منابع دیگر الکساندریت عبارتند از میانمار (برمه)، سریلانکا، تانزانیا، هند (آندرا پرادش) و ماداگاسکار.

خرید و تشخیص ارزش الکساندریت به چه صورت است

معرفی انواع رنگ الکساندریت

رنگ سبز الکساندریت ناشی از ناخالصی کروم است. کروم همان عنصر رنگی موجود در زمرد یعنی گونه ی سبز بریل گران بها می باشد. به نظر می رسد الکساندریت سریلانکا(سیلان) با تغییر رنگ خاکی تا قهوه ای شناخته می شود.
الکساندریت با خاستگاه زیمبابوه معمولا تغییر رنگ بسیار کمی دارد و معمولا با مقدار کمی رنگ بنفش اندکی تیره تر است.
گونه های تانزانیا در رنگ های روشن تر یافت شده و تغییر رنگ مطلوبی دارد. الکساندریت برزیلی به نظر اشباع تر بوده و تغییر رنگ آبی تا بنفش دارد.
مطلوب ترین الکساندریت ها با رنگ های خالص و توانایی تغییر رنگ می باشند.

چچگونگی درخشندگی و وضوح الکساندریت

سنگهای الکساندریت به طور معمول پس از برش و صیقل، وضوح شفاف و درخشندگی شیشه ای دارند.
الکساندریت سخت از شفاف تا مات متفاوت است. الکساندریت خوب به خصوص با وزنی بالاتر از ۱ قیراط ارزشی بیشتر از یاقوت کبود آبی، زمرد سبز و یاقوت سرخ دارد. سریلانکا تولید کننده ی تمیزترین الکساندریت ها است، که اغلب ناسرگی قابل مشاهده ای ندارند.

نوع برش و شکل الکساندریت

الکساندریت به ندرت در اندازه های بزرگ یافت می شود. گونه های بیش از ۳ قیراط بسیار کمیاب هستند.
بزرگترین سنگ های جواهر برش خورده ی الکساندریت 66 قیراط دارد و در حال حاضر در واشنگتن، موسسه ی اسمیت سونیانD.C واقع شده است. الکساندریت ها اغلب در اشکال سنتی مانند بیضی شکل، گرد، گلابی، مارکیز و برش های گنبدی یافت می شوند، اما به اشکال فانتزی مانند قلب و تریلیون نیز برش می خورند.
به طور معمول برش کوژ نمی خورند، مگر اینکه دارای خواص صیقلی باشند.

پردازش الکساندریت چگونه است

سنگ های جواهر الکساندریت معمولا نیاز به پردازش خاصی ندارند، اما نمونه های تقلبی آن نیز یافت می شود. ممکن است سنگهای الکساندریت رنگ شده یا روغن کاری شده باشند، اما همیشه به این صورت نیست.
بسیاری از الکساندریت ها مصنوعی هستند (آزمایشگاهی) و سایر آنها سنگهای طبیعی �شبیه سازی شده� مانند سنگ های تغییر رنگ پذیر لعل، یاقوت کبود یا لعل بدخشان هستند.
بسیاری از سنگ های الکساندریت آزمایشگاهی (مصنوعی) در واقع کوراندوم (یاقوت کبود/یاقوت سرخ) هستند که با نوار و یا برانگیختی کرومیوم و وانادیوم رنگ می گیرند. این روشی گران قیمت برای ساخت الکساندریت مصنوعی است، بنابراین حتی سنگ های آزمایشگاهی نیز پرهزینه خواهند بود. الکساندریت مصنوعی از دهه ی 1960 به بازار عرضه شد.

سنگ جواهر الکساندریت و ایده های طراحی جواهر به چه نحوی است

اکثر سنگ های جواهر بزرگ الکساندریت تنها در طلا و جواهرات قدیمی یافت می شوند، زیرا مواد جدید بسیار کمیاب هستند. بسیاری از طراحی های جواهرات انگلیسی که با سنگهای الکساندریت ساخته شده اند ، اما عمدتا سنگهای کوچکتری دارند.
طرح های طلا و جواهر روسی عتیقه به استفاده از برخی از بزرگترین الکساندریت های موجود مشهور هستند.

الکساندریت سنگهایی سخت و بادوام هستند و از این رو برای طراحی هر گونه طلا و جواهر مانند حلقه ها، گوشواره، آویز، سنجاق، سنجاق سینه و آویز مناسب هستند. از آنجایی که اغلب آنها بسیار کوچک و گران هستند، معمولا به عنوان سنگهای کناری و نه سنگ های اصلی به کار می روند.
این سنگ ها مناسب ساخت جواهرات هاله ای و همچنین نوار های ابدی و سالگرد هستند. برای افرادی خوش شانسی که جشن 55 سالگی ازدواج خود را می گیرند، الکساندریت قهوه ای سنگ رسمی سالگرد میباشد.
بهتر است ذخایر الکساندریت را بیابید زیرا عمدتا برای طراحی خاص جواهرات به سنگ های متعدد از همان اندازه نیاز خواهید داشت.

نحوه مراقبت ها و پاکسازی سنگ جواهر و جواهرات الکساندریت

الکساندریت و کریزوبریل به طور کلی بسیار با دوام و مناسب برای استفاده ی معمول است. با این حال، هنوز هم نگهداری از جواهرات و سنگها از اهمیت خاصی برخوردار است. الکساندریت را می توان به راحتی با استفاده از یک صابون ملایم و آب گرم یا دمای اتاق تمیز کرد.
سنگ های جواهر الکساندریت را می توان با استفاده از یک پارچه ی یا یک مسواک نرم تمیز نمود.
از استعمال هر گونه مواد شیمیایی قوی یا سفید کننده اجتناب کنید و همچنین آن را به خوبی شستشو داده تا ذرات صابون از روی آن برداشته شوند.

الکساندریت چیست؟تاریخچه و مقدمه

الکساندریت یکی از کمیاب ترین سنگ های جواهر موجود در بازار امروز است. این سنگ یکی از گونه های تغییر دهنده ی رنگ کریزوبریل(سیکلوسیلیکات) است.
بر عکس نام این سنگ، کریزوبیل که به معنی آلومینات بریلیوم است، در واقع به گروه معدنی بریل تعلق نداشته و در یک گروه معدنی مستقل طبقه بندی می شود.

تاریخ الکساندریت مورد بحث بوده و به زمان امپراطوری روسیه باز می گردد. گفته می شود که این سنگ به نام تزار روسیه، الکساندر دوم(۱۸۱۸-۱۸۸۱) نام گذاری شده است، اما توسط یک معدنکار فنلاندی به نام Nils Gustaf Nordenskiold(۱۷۹۲-۱۸۶۶) کشف شده است.

هنگامی که Nordenskiold برای اولین بار در 1834 الکساندریت را کشف نمود، در ابتدا تصور می شد که زمرد باشد زیرا در معادن زمرد واقع در منطقه اورال روسیه در نزدیکی رودخانه توکووایا کشف شده بود.
این گونه بعدها به عنوان گونه ی حاوی کروم با قابلیت تغییر رنگ شناخته شد. افسانه ها حاکی از این است که کشف الکساندریت با رسیدن تزار آینده به سن قانونی همزمان شده بود.
به ناچار این سنگ با رنگ های تغییرپذیر قرمز و سبز باید به عنوان سنگ جواهر رسمی تزار امپراطوری روسیه به رسمیت شناخته می شد.

پدیده ی تغییر رنگ در الکساندریت به عنوان �اثر الکساندریت� شناخته می شود. تغییر رنگ در زیر نورپردازی خاص، معمولا در نور روز و نور تابشی قابل مشاهده است.
الکساندریت جواهری به شدت چندرنگ است. این سنگ رنگ های زمردی، قرمز، نارنجی و زرد از خود نشان می دهد که با توجه به زوایای مختلفی که از آن مشاهده می شود تغییرپذیر است.
خواص چندرنگی الکساندریت از توانایی تغییر رنگ منحصر به فرد آن کاملا متفاوت است. به طور معمول، الکساندریت در نور روز رنگ سبز زمردی و در زیر نور خورشید به رنگ قرمز تمشکی در می آید.
الکساندریت همچنین به رنگ های زرد و صورتی ظاهر می شود، و نمونه های بسیار نادر آن با برش کوژ آثاری از سنگ های صیقلی(چشم گربه ای) را از خود نشان می دهند. تغییر رنگ �اثر الکساندریت� نتیجه ی جذب شدید نور در بخش زرد و آبی طیف رنگ است.

چگونگی شناسایی الکساندریت

اکثر کریزوبریل ها توسط رنگ آهن مشخص می شوند، اما رنگ الکساندریت در نتیجه ی حضور کروم است. با تجزیه و تحلیل گونه شناسی و آزمایشات مختلف، الکساندریت را می توان از دیگر سنگ های مشابه تشخیص داد.
گونه های معمول کریزوبریل ممکن است حاوی عوامل رنگی کروم باشند، اما در صورتی که توانایی تغییر رنگ را دارند، تنها کریزوبریل بوده و الکساندریت شناخته نمی شوند.

نحوه تشخیص الکساندریت

اکثر کریزوبریل ها توسط رنگ آهن مشخص می شوند، اما رنگ الکساندریت در نتیجه ی حضور کروم است. با تجزیه و تحلیل گونه شناسی و آزمایشات مختلف، الکساندریت را می توان از دیگر سنگ های مشابه تشخیص داد.
گونه های معمول کریزوبریل ممکن است حاوی عوامل رنگی کروم باشند، اما در صورتی که توانایی تغییر رنگ را دارند، تنها کریزوبریل بوده و الکساندریت شناخته نمی شوند.

معرفی منابع سنگ جواهر الکساندریت

منبع اصلی الکساندریت در منطقه ی اورال روسیه بود، اما این معادن در طولانی مدت تخلیه شده اند.
برای مدت طولانی، معادن تخلیه شده ی اورال به عنوان منبع اصلی سنگهای بزرگ الکساندریت، به ویژه گونه هایی با وزن 5 قیراط یا بیشتر شناخته می شدند، اما اخیرا در سال 1987، نمونه های بزرگ در میناس گرایس برزیل کشف شد.
منابع دیگر الکساندریت عبارتند از میانمار (برمه)، سریلانکا، تانزانیا، هند (آندرا پرادش) و ماداگاسکار.

معرفی رنگ های الکساندریت

رنگ سبز الکساندریت ناشی از ناخالصی کروم است. کروم همان عنصر رنگی موجود در زمرد یعنی گونه ی سبز بریل گران بها می باشد. به نظر می رسد الکساندریت سریلانکا(سیلان) با تغییر رنگ خاکی تا قهوه ای شناخته می شود.
الکساندریت با خاستگاه زیمبابوه معمولا تغییر رنگ بسیار کمی دارد و معمولا با مقدار کمی رنگ بنفش اندکی تیره تر است.
گونه های تانزانیا در رنگ های روشن تر یافت شده و تغییر رنگ مطلوبی دارد. الکساندریت برزیلی به نظر اشباع تر بوده و تغییر رنگ آبی تا بنفش دارد.
مطلوب ترین الکساندریت ها با رنگ های خالص و توانایی تغییر رنگ می باشند.

نوع درخشندگی و وضوح الکساندریت

سنگهای الکساندریت به طور معمول پس از برش و صیقل، وضوح شفاف و درخشندگی شیشه ای دارند.
الکساندریت سخت از شفاف تا مات متفاوت است. الکساندریت خوب به خصوص با وزنی بالاتر از ۱ قیراط ارزشی بیشتر از یاقوت کبود آبی، زمرد سبز و یاقوت سرخ دارد. سریلانکا تولید کننده ی تمیزترین الکساندریت ها است، که اغلب ناسرگی قابل مشاهده ای ندارند.

چگونگی برش و شکل الکساندریت

الکساندریت به ندرت در اندازه های بزرگ یافت می شود. گونه های بیش از ۳ قیراط بسیار کمیاب هستند.
بزرگترین سنگ های جواهر برش خورده ی الکساندریت 66 قیراط دارد و در حال حاضر در واشنگتن، موسسه ی اسمیت سونیانD.C واقع شده است. الکساندریت ها اغلب در اشکال سنتی مانند بیضی شکل، گرد، گلابی، مارکیز و برش های گنبدی یافت می شوند، اما به اشکال فانتزی مانند قلب و تریلیون نیز برش می خورند.
به طور معمول برش کوژ نمی خورند، مگر اینکه دارای خواص صیقلی باشند

ایده طراحی جواهرات و سنگ جواهر الکساندریت

اکثر سنگ های جواهر بزرگ الکساندریت تنها در طلا و جواهرات قدیمی یافت می شوند، زیرا مواد جدید بسیار کمیاب هستند. بسیاری از طراحی های جواهرات انگلیسی که با سنگهای الکساندریت ساخته شده اند ، اما عمدتا سنگهای کوچکتری دارند.
طرح های طلا و جواهر روسی عتیقه به استفاده از برخی از بزرگترین الکساندریت های موجود مشهور هستند.

الکساندریت سنگهایی سخت و بادوام هستند و از این رو برای طراحی هر گونه طلا و جواهر مانند حلقه ها، گوشواره، آویز، سنجاق، سنجاق سینه و آویز مناسب هستند. از آنجایی که اغلب آنها بسیار کوچک و گران هستند، معمولا به عنوان سنگهای کناری و نه سنگ های اصلی به کار می روند.
این سنگ ها مناسب ساخت جواهرات هاله ای و همچنین نوار های ابدی و سالگرد هستند. برای افرادی خوش شانسی که جشن 55 سالگی ازدواج خود را می گیرند، الکساندریت قهوه ای سنگ رسمی سالگرد میباشد.
بهتر است ذخایر الکساندریت را بیابید زیرا عمدتا برای طراحی خاص جواهرات به سنگ های متعدد از همان اندازه نیاز خواهید داشت.

نحوه نگهداری و مراقبت از سنگ الکساندریت

الکساندریت و کریزوبریل به طور کلی بسیار با دوام و مناسب برای استفاده ی معمول است. با این حال، هنوز هم نگهداری از جواهرات و سنگها از اهمیت خاصی برخوردار است. الکساندریت را می توان به راحتی با استفاده از یک صابون ملایم و آب گرم یا دمای اتاق تمیز کرد.
سنگ های جواهر الکساندریت را می توان با استفاده از یک پارچه ی یا یک مسواک نرم تمیز نمود.
از استعمال هر گونه مواد شیمیایی قوی یا سفید کننده اجتناب کنید و همچنین آن را به خوبی شستشو داده تا ذرات صابون از روی آن برداشته شوند.