مروارید چیست؟
مروارید (Pearl) گوهری است درخشان و سخت که در بدن انواعی از نرم تنان دو کفه ای به نام صدف مروارید و به ندرت توسط حلزون به وجود می آید. تصور می شود که نام آن ریشه لاتین داشته و از کلمه پرنا (Perna) نوعی صدف و یا سفارولا (Sphaerula) به معنی کروی شکل مشتق شده باشد. نوع درشت این گوهر را «دُر» نیز می گویند و دُردانه به معنی دانه مروارید است. «دُر يتيم» به نوعی گفته می شود که خودش تنها در صدف باشد. مروارید دارای سختی 2.5 در مقیاس موهس است و فرم شکستگی صدفی یا پولکی شکل و اساسا بدون کلیواژ می باشد. شكل این گوهر اغلب نزدیک به کره است ولی به شکل های گلابی، دکمه ای و نامنظم هم دیده می شود.
مروارید طبیعی آب شور چیست؟
مرواریدهای طبیعی بسیار نادر هستند. خلیج فارس مهمترین منبع مروارید طبیعی است – 70 تا 80 درصد مرواریدها تا دهه 1950 از آنجا به دست می آمدند. جزیره بحرین مرکز تجارت با شمال غربی هند و خاورمیانه مدرن امروزی بود. یک مروارید 4000 ساله در سال 1989 کشف شد و حفاریها در شهرک باستانی دیلمون بحرین تأیید کرده است که صید مروارید حداقل 3000 سال است که ادامه داشته است.مرواریدهای طبیعی آب شور خلیج فارس از دوکفه ای مروارید ساز محار و صدف مروارید لب سیاه می آیند. رنگ مرواریدهای خلیج فارس از سفید تا کرم تیره است و بیشتر از مرواریدهای دریای سرخ و خلیج منار که رنگهای مشخصه آن زرد روشن، کرم و صورتی بسیار روشن است، زردتر است. دریای سرخ همچنین مرواریدهایی در رنگ های تیره تر تولید می کند که از صورتی پررنگ تا بنفش روشن تا تیره متغیر است.
مرواریدهای طبیعی آب شور نیز گهگاه در باخا کالیفرنیا، ونزوئلا، میانمار، چین، ژاپن، هند، پلینزی فرانسه، استرالیا و آفریقا یافت میشوند – همان مناطقی که صنایع مروارید را پرورش میدهند.
مروارید پرورشی چیست؟
به طور کلی ما مروارید آب شور طبیعی داریم که بدون دستکاری در صدف دریا بوجود می آیند. حال در مورد پرورشی به دو دسته پرورشی آب شور و پرورشی آب شیرین تقسیم بندی می شوند. صیادان برای تهیه مروارید بیشتر، صدف آن را از دریا صید می کنند، و یک ذره خارجی را که معمولا شن ریزه است بين جبه و بدن آن قرار میدهند، پس از اندکی دانه دُر تشیکل میشود. آن گاه صدف را گرفته و مروارید را از بدنش خرج می کنند. به این گونه مروارید پرورشی می گویند.
جهت سرعت بخشیدن به فرآیند تولید ، مهره ها را کروی درنظر می گیرند. به طور معمول قطر 6 الی 7 میلیمتر برای نرم تنان صدفی سه ساله از نظر حجم مناسب است. از مهره های کوچکتر برای صدف های جوان تر استفاده می کنند. وارد کردن مهره های کروی به درون نرم تن صدفی احتیاج به مهارت بالایی دارد که اکثرا به وسیله زنان انجام می گیرد. بطور معمول هر نفر روزانه 300 الی 1000 صدف را آماده تولید می کند. امروزه 90 درصد از تجارت مربوط به تولید را نوع پرورشی تشکیل داده اند.
مرواریدهای پرورشی آب شور
اگر از کسی بخواهید یک مروارید آکویا را توصیف کند، به احتمال زیاد یک گوهر سفید، گرد و درخشان را که در ژاپن و چین در نوع صدف مرواریدساز محار Pinctada fucata (martensii) کشت شده است، توصیف خواهد کرد. بیشتر مرواریدهای پرورش داده شده در آکویا سفید یا کرم هستند و برخی دارای هاله ای از رز (صورتی) یا سبز هستند. صدف آکویا نسبتاً کوچک است، بنابراین معمولاً مروارید پرورشی بزرگتر از 9 میلی متر تولید نمی کند. مرواریدهای طبیعی از صدف مرواریدساز محار بسیار کمیاب هستند.
مرواریدهای پرورشی تاهیتی تنها از دهه 1970 وارد بازار شدهاند و در رنگهایی از جمله ارغوانی بادمجانی، سبز طاووسی، خاکستری متالیک و آبی مایل به خاکستری موجود هستند. نرم تنی که آنها را تولید می کند صدف مروارید لب سیاه (Pinctada margaritifera) بومی پلینزی فرانسه است و در آنجا و در جزایر کوک، فیجی، استرالیا و نیوزلند پرورش می یابد.مرواریدهای پرورشی دریای جنوبی از یکی از بزرگترین صدف مرواریدی جهان (Pinctada maxima) به دست می آیند و مرواریدهای پرورشی با اندازه 15 میلی متر یا بزرگتر تولید می کند. آنها در استرالیا، برمه، فیلیپین و اندونزی پرورش می یابند. در حالی که مرواریدهای پرورشی دریای جنوبی در رنگ های دیگری نیز دیده می شوند، نقره ای، سفید و زرد (که گاهی اوقات به آنها طلایی می گویند) رایج ترین رنگ ها هستند.
مرواریدهای پرورشی آب شیرین
تولید کنندگان مروارید پرورشی در چین اکثریت قریب به اتفاق مرواریدهای آب شیرین پرورشی را تولید می کنند. این مرواریدهای پرورشی از نظر رنگ بسیار متفاوت هستند و عموماً مقرون به صرفه تر از مرواریدهای پرورشی در آب شور هستند. اندازهها با مرواریدهای پرورشیافته آکویا قابل مقایسه هستند، با دامنهای بین 2 میلیمتر تا 13 میلیمتر، اگرچه اندازههای بزرگتر هم اکنون در دسترس هستند. تنها بخش کوچکی از تعداد کل مرواریدهای کشت شده در آب شیرین تولید شده از ایالات متحده است.