پیشنهاد ویژه سایت

نحوه تشخیص سنگ سیترین اصل چگونه است؟09025283869

سنگ سیترین چیست؟

نام سیترین (citrine) از واژه “citron” که یک کلمه فرانسوی به معنای “لیمو” است، گرفته شده است، اگرچه رنگ این سنگ به جای زرد لیمویی بیشتر شبیه به زرد طلایی است.سیترین یکی از محبوب ترین سنگ های قیمتی موجود در بازار امروز و متعلق به خانواده بزرگ سنگهای قیمتی کوارتز (SiO2) اکسید سیلیس است.امروزه بیش از 90% سنگهای سیترین فروخته شده در بازار بهسازی شده یا از تغییر رنگ آمیتیست توسط حرارت بفروش میرسند. در گذشته تاجران آن را به عنوان “سنگ ثروت و برکت” با خود حمل می کردند و مردم از خواص سنگ سیترین در مشکلات معده و کاهش اضطراب استفاده می کردند

سیترین
هنگامی که کوارتز گرم می شود (چه به صورت طبیعی و چه مصنوعی)، ناخالصی های آهن موجود در آن کاهش می یابد و منجر به کمتر شدن رنگ بنفش و بیشتر شدن رنگ زرد طلایی و نارنجی می شود. تفاوت بین سیترین و آمیتیست ، میزان اکسیداسیون یون های آهن (Fe3) موجود در بلور سنگ کوارتز است، که ارتباط نزدیک سیترین با آمتیست و انواع دیگری از کوارتز های ماکرو کریستالین شفاف را نمود می دهد.

ژئود سیترین چیست؟

ژئود یا پوک‌سنگ یا زمینسان به ساختارهای رسوبی ثانویه گفته می‌شود که در رسوبات و برخی صخره‌های آتشفشانی یافت می‌شوند.

ژئودها توده‌های مستقل و مجزایی از کانی‌ها با شکل‌های متفاوتند، اما عموماً کروی یا بیضوی شکل هستند.

ژئودها بر اثر رشد رو به داخل بلورهای کانی روی دیوارهٔ حفرات موجود در سنگ‌ها به وجود می‌آیند و معمولاً توخالی‌اند، اما در صورتی که فرایند رشد رو به داخل بلورها تا به آخر ادامه یابد، ممکن است موجب پرشدن تمامی فضاهای ژئودها شود. این الگوی رشد، ژئودها را از گره‌ها یا کنکرسیون‌ها که حاصل رشد بلورها حول یک هستهٔ مرکزی و از داخل به خارج هستند، متمایز می‌سازد.

سیترین

ژئودها دارای یک پوستهٔ سیلیسی یا آهکی نسبتاً سخت هستند که در مقایسه با سنگ میزبان، از مقاومت بیش‌تری در مقابل هوازدگی برخوردار است؛به نحوی که تودهٔ کانی بر اثر هوازدگی به صورت یک شیء مجزا، یعنی ژئود، از سنگ میزبان آزاد می‌شود.

یکی از فراوان‌ترین کانی‌های موجود در ژئودها کوارتز است، که عموماً به رنگ سفید شیری است، اما برخی اوقات بلورهای شفافی نیز در میان آن‌ها به چشم می‌خورد. سایه‌های رنگی متنوعی که در بلورهای کوارتز مشاهده می‌شوند، مربوط به رفتار متنوع ترکیبات آهن موجود در بلورهای کوارتز، تحت شرایط اکسایش است.

کوارتز

وضوح و در خشندگی سیترین

سیترین دارای شفافیت زیادی است.
نمونه های زیادی از سیترین وجود دارند که دارای ناخالصی های قابل مشاهده نیستند.به همین علت، تمایل کمتری برای خرید سنگ های سیترین با ناخالصی های قابل مشاهده وجود دارد.
سیترین پس از تراش و جلا، دارای یک درخشش جذاب شیشه ای و کریستالی خواهد بود.

نحوه تشخیص سنگ سیترین اصل

این گوهر هیچ پدیده ای ندارد و اگر در بازار گوهرهای زرد رنگی مشاهده شدند که دارای پدیده هایی مانند چشم گربه ای، ستاره ای و غیره بودند، بدون شک سیترین نیستند بلکه فقط از نظر ظاهری به آن شباهت دارند. امروزه با حرارت دادن آمیتیست ها در دمای 470 درجه سانتیگراد آنهار به سیترین زرد پر رنگ تبدیل می کنند. هرچه دما بالاتر رود به قهوه ای تر تبدیل می شوند. بیش از 90 درصد سنگهای سیترین موجود در بازار ، بهسازی شده به روش حرارت دهی هستند. تشخیص آنها حتی در آزمایشگاه گوهرشناسی بسیار دشوار است. ناگفته نماند این گوهرسنگ است که نمونه های مصنوعی آن نیز تولید و عرضه می شوند ودربازار ایران،پراز سیترین های مصنوعی میباشد که به جای نوع طبیعی فروخته می شوند. تشخیص این نمونه ها، تنها به کمک تجهیزات گوهرشناسی امکان پذیر خواهد بود.

سیترین

نحوه نگهداری از سنگ سیترین

سیترین گوهری است که نیاز به مراقبت خاصی ندارد زیرا بلوری ماندگار و مقاوم است اما بهتر است از افتادن، ضربه خودرن و یاقرارگرفتن آن در معرض حرارت (چه متمرکز و چه موضعی یا پخشی) اجتناب کرد زیرا احتمال ترک برداشتن، شکستن و یا تغییر رنگ آن وجود دارد.

خواص سنگ سیترین در چاکرا درمانی

سنگ سیترین برای چاکرای ریشه (اول)، طحال و اندام تناسلی (دوم) و چاکاری ناف (سوم) موثر است و به فرد کمک می کند تا به سوی جریان زمان آینده تغییر مسیر دهد و وجود خود را بر فراز قلمرو ممکنات بگشاید. از خواص سنگ سیترین در جهت ارتقای تخیل خلاقانه، اظهار وجود به واسطه اراده استفاده می شود. این گوهر در دو حالت طبیعی و حرارت دیده، تحریک کننده تخیل از طریق سه دروازه چاکراهای دوم، سوم و ششم می باشد. هم نوایی ارتعاشی این گوهر این سه مرکز انرژی که تمام آن چیزی هستند که برای فرآیند تخیل خلاقانه لازم است را فعال و هماهنگ می کند.

خواص سنگ سیترین چیست؟

سیترین

بر اساس اعتقادها و تجربه ها، این گوهر برای درمان افسردگی، عصبانیت و نگرانی ها بسیار موثر است. همچنین عوارض دیابت و همچنین سوخت و ساز سلولی در مشکلات غده ای را تسکین خواهد داد. از خواص سنگ سیترین در این مورد می توان به کاهش وزن از طریق این سنگ اشاره کرد. این گوهر بهترین سنگ برای چاکرای دوم است. سنگ سیترین عمل سیستم ایمنی روده ها و هضم دستگاه گوارش را تسکین داده و سوخت و ساز را در بدن افزایش میدهد. از این گوهر، در گذشته برای دفع سموم بدن نیز استفاده می شد و چون گوهری آرامش بخش است، لذا پس از شارژ شدن، نیروهای اخلالگر و منفی محیطی و درونی را از بین می برد.

همچنین اعتقاد بر آن است که این گوهر به دلیل کاهش استرس و اضطراب، باعث تقویت اراده و با رفتن ضریب اعتماد به نفس می شود و باعث محبوبیت بیشتر صاحبش خواهد شد. تحریک خوش بینی، شوخ و شنگ بودن و قاطعیت در موقعیت های دشوار از دیگر خواص سنگ سیترین می باشد.

سیترین

سنگ سیترین چیست، رنگ سنگ سیترین09025283869

سنگ سیترین چیست

سیترین یک نوع کوارتز با طیف رنگی زرد تا نارنجی مایل به قرمز/قهوه ای می باشد. نام این سنگ از زبان فرانسوی citron به معنی لیمویی گرفته شده است. امروزه بیش از 90% سنگهای سیترین فروخته شده در بازار بهسازی شده یا از تغییر رنگ آمیتیست حین حرارت فروخته می شوند. در گذشته تاجران آن را به عنوان “سنگ ثروت” با خود حمل می کردند و مردم از خواص سنگ سیترین در مشکلات معده و کاهش استرس استفاده می کردند.

سیترین

سیترین (Citrine) گوهری از خانواده مهم کوارتز است و بعد از آمیتیست (کوارتز بنفش)، مهم ترین عضو خانواده کوارتز محسوب می شود. نام Citrine برگرفته از رنگ زرد لیموئی آن به معنی “لیموئی رنگ” است. این کانی پدیده فلورسانس ندارد. سختی سنگ سیترین 7 در مقیاس موهس بوده که از خانواده خود به ارث رسیده. فرمول شیمیایی این گوهر، SiO2 است و در طبیعت با شکل کریستالی هگزگونال (تریگونال) یافت می شود اما همیشه به صورت بلوری تنها و مجزا نیست و معمولا در کنار گوهرهای دیگری به دست می آید که برخی از اینها، هم خانواده سیترین هستند (مانند کوارتز بی رنگ و آمیتیست) و برخی دیگر نیز، نمونه های متفاوتی از دیگر گوهرها می باشند.

رنگ سنگ سیترین

سنگ سیترین در بازه رنگی زرد تا نارنجی و زرد تا نارنجی مایل به قهوه ای یافت می شود و هرکدام از این رنگ ها، خود در درجه روشنایی و تیرگی متنوعی در دسترس هستند. در واقع این کانی را به عنوان کوارتز زرد رنگ می شناسند و نام آن نیز به همین دلیل، این نام انتخاب شده است. البته نباید این تمایل ها را با دیگر اعضای خانواده کوارتز اشتباه گرفت زیرا اگر رنگ زرد، بیش از حد به سمتی دیگر متمایل شود، نام گوهر تغییر می کند. به عنوان مثال، رنگ زرد مایل به قهوه ای در سیترین، امری عادی است اما اگر رنگ قهوه ای قوی تر شده و یا تبدیل به قهوه ای با تمایلی کم به قهوه ای گردد، نام گوهر، کوارتز دودی خواهد بود.

سیترین

نحوه تشخیص سنگ سیترین اصل

این گوهر هیچ پدیده ای ندارد و اگر در بازار گوهرهای زرد رنگی مشاهده شدند که دارای پدیده هایی مانند چشم گربه ای، ستاره ای و غیره بودند، بدون شک سیترین نیستند بلکه فقط از نظر ظاهری به آن شباهت دارند. امروزه با حرارت دادن آمیتیست ها در دمای 470 درجه سانتیگراد آنهار به سیترین زرد پر رنگ تبدیل می کنند. هرچه دما بالاتر رود به قهوه ای تر تبدیل می شوند. بیش از 90 درصد سنگهای سیترین موجود در بازار ، بهسازی شده به روش حرارت دهی هستند. تشخیص آنها حتی در آزمایشگاه گوهرشناسی بسیار دشوار است.

ناگفته نماند این گوهرسنگ است که نمونه های مصنوعی آن نیز تولید و عرضه می شوند و در بازار ایران، پر از سیترین های مصنوعی میباشد که به جای نوع طبیعی فروخته می شوند. تشخیص این نمونه ها، تنها به کمک تجهیزات گوهرشناسی امکان پذیر خواهد بود.

روشهای بهسازی سیترین

سیترین

این گوهر به دلایل مختلف تحت بهسازی قرار می گیرد. این گوهر، استعداد زیادی در بهسازی دارد و به همین دلیل، روشهای مختلفی را بر آن اعمال می کنند. اولین و معمول ترین روش، تکنیک تقویت رنگ در سنگ سیترین است و این مساله به دلیل کثرت سیترین هایی صورت میگیرد که از معادن مختلف دنیا به دست می آیند اما قدرت رنگی کافی ندارند و به همین دلیل تحت بهسازی حرارتی قرار می گیرند تا رنگ آنها قوی تر شود. اعمال حرارت های گوناگون در شرایط مختلف و دماهای متفاوت، باعث به دست آمدن نتایج جالب توجهی در این گوهر می شود. به عنوان مثال، آمیتیست (کوارتز بنفش) را تحت بهسازی حرارتی قرار میدهند و رنگ بنفش آن به زرد تبدیل و به این شکل، سنگ سیترین به دست می آورند.

خواص سنگ سیترین در چاکرا درمانی

سیترین گوهری است که بسیار مورد توجه علاقمندان به گوهردرمانی و انرژی درمانی است. سنگ سیترین برای چاکرای ریشه (اول)، طحال و اندام تناسلی (دوم) و چاکاری ناف (سوم) موثر است و به فرد کمک می کند تا به سوی جریان زمان آینده تغییر مسیر دهد و وجود خود را بر فراز قلمرو ممکنات بگشاید. از خواص سنگ سیترین در جهت ارتقای تخیل خلاقانه، اظهار وجود به واسطه اراده استفاده می شود. این گوهر در دو حالت طبیعی و حرارت دیده، تحریک کننده تخیل از طریق سه دروازه چاکراهای دوم، سوم و ششم می باشد. هم نوایی ارتعاشی این گوهر این سه مرکز انرژی که تمام آن چیزی هستند که برای فرآیند تخیل خلاقانه لازم است را فعال و هماهنگ می کند.

سیترین

خواص سنگ سیترین چیست

بر اساس اعتقادها و تجربه ها، این گوهر برای درمان افسردگی، عصبانیت و نگرانی ها بسیار موثر است. همچنین عوارض دیابت و همچنین سوخت و ساز سلولی در مشکلات غده ای را تسکین خواهد داد. از خواص سنگ سیترین در این مورد می توان به کاهش وزن از طریق این سنگ اشاره کرد. این گوهر بهترین سنگ برای چاکرای دوم است. ابوعلی سینا در درمان افسردگی از این سنگ به عنوان سنگ لیمویی بهره می جسته است. سنگ سیترین عمل سیستم ایمنی روده ها و هضم دستگاه گوارش را تسکین داده و سوخت و ساز را در بدن افزایش میدهد. از این گوهر، در گذشته برای دفع سموم بدن نیز استفاده می شد و چون گوهری آرامش بخش است، لذا پس از شارژ شدن، نیروهای اخلالگر و منفی محیطی و درونی را از بین می برد.

همچنین اعتقاد بر آن است که این گوهر به دلیل کاهش استرس و اضطراب، باعث تقویت اراده و با رفتن ضریب اعتماد به نفس می شود و باعث محبوبیت بیشتر صاحبش خواهد شد. تحریک خوش بینی، شوخ و شنگ بودن و قاطعیت در موقعیت های دشوار از دیگر خواص سنگ سیترین می باشد.

سیترین

نحوه نگهداری از سنگ سیترین

سیترین گوهری است که نیاز به مراقبت خاصی ندارد زیرا بلوری ماندگار و مقاوم است اما بهتر است از افتادن، ضربه خودرن و یاقرارگرفتن آن در معرض حرارت (چه متمرکز و چه موضعی یا پخشی) اجتناب کرد زیرا احتمال ترک برداشتن، شکستن و یا تغییر رنگ آن وجود دارد.

سنگ سیترین چیست، رنگ سنگ سیترین09025283869

سیترین

این سنگ متعلق به خانواده بزرگ سنگهای قیمتی کوارتز (SiO2) و پس از سنگ آمیتیست مهمترین عضو خانواده کوارتز به شمار می رود. نام این سنگ برگرفته از واژه فرانسوی "citron" به معنای لیمویی، می باشد. رنگ این گوهر به دلیل وجود آهن در آن بین زرد روشن تا زرد طلایی مایل به قهوه‌ای متغیر می باشد و به صورت شفاف و نیمه شفاف در طبیعت یافت می‌شود. دارای ظاهری شش وجهی بوده و از لحاظ ساختاری شباهت بسیاری به آمیتیست و کوارتز دودی دارد.

سیترین

معادن سنگ سیترین

معادن و ذخایر این سنگ در سراسر جهان یافت می شود، اما منابع قابل توجه آن عبارتست از: آمریکا، اسپانیا، روسیه، ماداگاسکار، فرانسه، انگلستان، بولیوی، هند و آرژانتین. اما کشور‌ برزیل بزرگترین صادر کننده این سنگ در جهان به شمار می رود. در ایران نیز منابعی از این سنگ در کوه‌ها و دشت‌های مازندران، همدان، کرمان، قم، کرمانشاه و گاهی در بخش‌هایی از خراسان یافت می‌شود. البته سیترین های ایرانی معمولاً دارای کیفیت پایینی بوده و به ندرت نمونه‌هایی با شفافیت و کیفیت خوب مشاهده می شود.

بهسازی و تقویت سیترین

این سنگ قیمتی استعداد زیادی در بهسازی داشته و به همین دلیل، روش‌های مختلفی را بر روی آن اعمال می نمایند. اولین و البته متداولترین روش، تکنیک تقویت رنگ در سنگ سیترین می باشد و علت آن تعداد بسیار زیاد سیترین‌هایی است که از معادن مختلف دنیا یافت شده اند و از حیث رنگ قوی نمی باشند و بایستی تحت بهسازی سیترین حرارتی قرار بگیرند تا رنگشان تقویت گردد.

انجام عملیات بهسازی حرارتی در شرایط مختلف و دماهای متفاوت، نتایج جالب توجه و متفاوتی را به دنبال خواهد داشت. برای نمونه، آمیتیست(کوارتز بنفش) تحت بهسازی حرارتی، رنگ بنفش آن به زرد تبدیل می گردد و به این شیوه سنگ سیترین تولید می کنند. با حرارت سنگ سیترین، رنگ زرد آن، به سبز تبدیل می‌ گردد و در این حالت کوارتز سبز(پرازولایت) به دست می آید. کوارتز دودی در دمای 300 الی 400 می تواند به رنگ زرد تغییر کند.

سیترین

در ایران به غیر از برخی موارد که سیترین های مرغوب (خوشرنگ، شفاف و درشت) قابل دستیابی هستند، باقی موارد از نظر رنگ و شفافیت، دارای کیفیت پایین بوده و معمولاً رنگ آن ها، قوی نمی باشد. به همین دلیل، اکثریت آنها بایستی تحت بهسازی سیترین حرارتی و یا روغنی قرار بگیرند تا استعداد اولیه و ثانویه، آنها در مورد تقویت و تبدیل رنگ کشف گردد.

بزرگترین سنگ سیترین

بزرگترین سنگ سیترین تراشیده شده به نام Malaga(نام شهری در اسپانیا) دارای وزن 20200 قیراط در اسپانیا یافت شده است. این قطعه در موزه هنر طبیعت اسپانیا نگهداری می شود.

رنگ سنگ سیترین

سنگ سیترین در بازه رنگی زرد تا نارنجی و زرد تا نارنجی مایل به قهوه ای یافت می شود و هرکدام از این رنگ ها، خود در درجه روشنایی و تیرگی متنوعی در دسترس هستند. در واقع این کانی را به عنوان کوارتز زرد رنگ می شناسند و نام آن نیز به همین دلیل، این نام انتخاب شده است. البته نباید این تمایل ها را با دیگر اعضای خانواده کوارتز اشتباه گرفت زیرا اگر رنگ زرد، بیش از حد به سمتی دیگر متمایل شود، نام گوهر تغییر می کند. به عنوان مثال، رنگ زرد مایل به قهوه ای در سیترین، امری عادی است اما اگر رنگ قهوه ای قوی تر شده و یا تبدیل به قهوه ای با تمایلی کم به قهوه ای گردد، نام گوهر، کوارتز دودی خواهد بود.

سیترین

ناخالصی ها و اینکلوژن های سنگ سیترین

سنگ سیترین، معمولا در حالت بکر، دارای شاخصهای درونی (Inclusions) متفاوتی از جمله شاخصهای مایع، ۲ و یا ۳فاز، نواحی رنگی، کریستالی منفی(میان تهی) و دیگر شاخصها می باشد اما اگر تحت بهسازی های حرارتی قرار بگیرد، نه تنها در برخی موارد، شاخصهای درونی خود را از دست میدهد بلکه حالت دورنگی خود را که در زیر دایکروسکپ قابل مشاهده است (و از روشهای تحلیلی در شناسایی آن می باشد) را نیز از دست خواهد داد. لذا گوهرشناسان برای تحلیل بهسازی بودن آنها، به غیر از بررسی شاخص های درونی و تحلیل میزان خسارت وارد شده به آنها یا حذف شدن آنها به کمک میکروسکوپ، از تست دایکروسکوپی نیز استفاده می نمایند.

نحوه تشخیص سنگ سیترین اصل

این گوهر هیچ پدیده ای ندارد و اگر در بازار گوهرهای زرد رنگی مشاهده شدند که دارای پدیده هایی مانند چشم گربه ای، ستاره ای و غیره بودند، بدون شک سیترین نیستند بلکه فقط از نظر ظاهری به آن شباهت دارند. امروزه با حرارت دادن آمیتیست ها در دمای 470 درجه سانتیگراد آنهار به سیترین زرد پر رنگ تبدیل می کنند. هرچه دما بالاتر رود به قهوه ای تر تبدیل می شوند. بیش از 90 درصد سنگهای سیترین موجود در بازار ، بهسازی شده به روش حرارت دهی هستند. تشخیص آنها حتی در آزمایشگاه گوهرشناسی بسیار دشوار است.

ناگفته نماند این گوهرسنگ است که نمونه های مصنوعی آن نیز تولید و عرضه می شوند و در بازار ایران، پر از سیترین های مصنوعی میباشد که به جای نوع طبیعی فروخته می شوند. تشخیص این نمونه ها، تنها به کمک تجهیزات گوهرشناسی امکان پذیر خواهد بود.

سیترین

روشهای بهسازی سیترین

این گوهر به دلایل مختلف تحت بهسازی قرار می گیرد. این گوهر، استعداد زیادی در بهسازی دارد و به همین دلیل، روشهای مختلفی را بر آن اعمال می کنند. اولین و معمول ترین روش، تکنیک تقویت رنگ در سنگ سیترین است و این مساله به دلیل کثرت سیترین هایی صورت میگیرد که از معادن مختلف دنیا به دست می آیند اما قدرت رنگی کافی ندارند و به همین دلیل تحت بهسازی حرارتی قرار می گیرند تا رنگ آنها قوی تر شود. اعمال حرارت های گوناگون در شرایط مختلف و دماهای متفاوت، باعث به دست آمدن نتایج جالب توجهی در این گوهر می شود. به عنوان مثال، آمیتیست (کوارتز بنفش) را تحت بهسازی حرارتی قرار میدهند و رنگ بنفش آن به زرد تبدیل و به این شکل، سنگ سیترین به دست می آورند.

سنگ سیترین چیست؟ |نحوه تشخیص سیترین طبیعی09025283869

سیترین یک نوع کوارتز با طیف رنگی زرد تا نارنجی مایل به قرمز/قهوه ای می باشد. نام این سنگ از زبان فرانسوی citron به معنی لیمویی گرفته شده است. امروزه بیش از 90% سنگهای سیترین فروخته شده در بازار بهسازی شده یا از تغییر رنگ آمیتیست حین حرارت فروخته می شوند.

سیترین

مشخصات کانی شناسی سیترین چیست

سیترین (Citrine) گوهری از خانواده مهم کوارتز است و بعد از آمیتیست (کوارتز بنفش)

، مهم ترین عضو خانواده کوارتز محسوب می شود. نام Citrine برگرفته از رنگ زرد لیموئی آن به معنی “لیموئی رنگ” است. این کانی پدیده فلورسانس ندارد. سختی سنگ سیترین 7 در مقیاس موس بوده که از خانواده خود به ارث رسیده. فرمول شیمیایی این گوهر، SiO2 است و در طبیعت با شکل کریستالی هگزگونال (تریگونال) یافت می شود اما همیشه به صورت بلوری تنها و مجزا نیست و معمولا در کنار گوهرهای دیگری به دست می آید که برخی از اینها، هم خانواده سیترین هستند (مانند کوارتز بی رنگ و آمیتیست) و برخی دیگر نیز، نمونه های متفاوتی از دیگر گوهرها می باشند.

این کانی دوشکستی است و همین خصلت آن، باعث می شود که بتوان به راحتی آن را از شیشه تمیز داد(البته به کمک پولاریسکوپ). این گوهر دارای رنگ خاکه سفید، وزن مخصوص ۲٫۶۶ بوده و ضریب شکست نوری ۱٫۵۴ الی ۱٫۵۵ میباشد. سنگ سیترین بسیار شکننده است، کلیواژ نداشته و فرم شکستگی آن صدفی شکل است.

رنگ سنگ سیترین

سنگ سیترین در بازه رنگی زرد تا نارنجی و زرد تا نارنجی مایل به قهوه ای یافت می شود و هرکدام از این رنگ ها، خود در درجه روشنایی و تیرگی متنوعی در دسترس هستند. در واقع این کانی را به عنوان کوارتز زرد رنگ می شناسند و نام آن نیز به همین دلیل، این نام انتخاب شده است. البته نباید این تمایل ها را با دیگر اعضای خانواده کوارتز اشتباه گرفت زیرا اگر رنگ زرد، بیش از حد به سمتی دیگر متمایل شود، نام گوهر تغییر می کند. به عنوان مثال، رنگ زرد مایل به قهوه ای در سیترین، امری عادی است اما اگر رنگ قهوه ای قوی تر شده و یا تبدیل به قهوه ای با تمایلی کم به قهوه ای گردد، نام گوهر، کوارتز دودی خواهد بود.

سیترین

تصور بر این است که عنصر رنگ دهنده در سنگ سیترین آهن است. البته آهن اگرچه باعث ایجاد رنگ زرد میشود اما این زرد بودن، همیشه یکسان نیست و بازه هایی از رنگ زرد را در برمی گیرد.

تراش سیترین در بازار

سنگ سیترین به دلیل داشتن سختی بالا، سفتی خوب (good) و جلای شیشه ای، باعث گردیده که خواص خوبی در جلاپذیری داشته باشد و به همین دلیل، نمونه های باکیفیت آن را تحت تراش و پولیش قوی قرار میدهند و به این شکل، نهایت درخشندگی را در آن ایجاد می کنند. سیترین گوهری است که از شفاف تامات آن را می توان از طبیعت به دست آورد و همین مساله در کنار تنوع اندازه های یافت شده، باعث گردیده که این گوهر را با تراشهای مختلف به بازار عرضه کنند.

بلور های سیترین طبیعی باکیفیت کمیاب بوده و نوع مرغوب آنها برای ساخت نگین انگشتر استغفاده می شود. نمونه های مات و بی کیفیت آن برای مهره های گردنبند و یا به فرم فانتزی برای ساختن سرسوئیچی و غیره بکار می برند.

ناخالصی ها و اینکلوژن های سنگ سیترین

سنگ سیترین، معمولا در حالت بکر، دارای شاخصهای درونی (Inclusions) متفاوتی از جمله شاخصهای مایع، ۲ و یا ۳فاز، نواحی رنگی، کریستالی منفی(میان تهی) و دیگر شاخصها می باشد اما اگر تحت بهسازی های حرارتی قرار بگیرد، نه تنها در برخی موارد، شاخصهای درونی خود را از دست میدهد بلکه حالت دورنگی خود را که در زیر دایکروسکپ قابل مشاهده است (و از روشهای تحلیلی در شناسایی آن می باشد) را نیز از دست خواهد داد. لذا گوهرشناسان برای تحلیل بهسازی بودن آنها، به غیر از بررسی شاخص های درونی و تحلیل میزان خسارت وارد شده به آنها یا حذف شدن آنها به کمک میکروسکوپ، از تست دایکروسکوپی نیز استفاده می نمایند.

سیترین

نحوه تشخیص سنگ سیترین اصل

این گوهر هیچ پدیده ای ندارد و اگر در بازار گوهرهای زرد رنگی مشاهده شدند که دارای پدیده هایی مانند چشم گربه ای، ستاره ای و غیره بودند، بدون شک سیترین نیستند بلکه فقط از نظر ظاهری به آن شباهت دارند. امروزه با حرارت دادن آمیتیست ها در دمای 470 درجه سانتیگراد آنهار به سیترین زرد پر رنگ تبدیل می کنند. هرچه دما بالاتر رود به قهوه ای تر تبدیل می شوند. بیش از 90 درصد سنگهای سیترین موجود در بازار ، بهسازی شده به روش حرارت دهی هستند. تشخیص آنها حتی در آزمایشگاه گوهرشناسی بسیار دشوار است.

ناگفته نماند این گوهرسنگ است که نمونه های مصنوعی آن نیز تولید و عرضه می شوند و در بازار ایران، پر از سیترین های مصنوعی میباشد که به جای نوع طبیعی فروخته می شوند. تشخیص این نمونه ها، تنها به کمک تجهیزات گوهرشناسی امکان پذیر خواهد بود.

روشهای بهسازی سیترین

سیترین

این گوهر به دلایل مختلف تحت بهسازی قرار می گیرد. این گوهر، استعداد زیادی در بهسازی دارد و به همین دلیل، روشهای مختلفی را بر آن اعمال می کنند. اولین و معمول ترین روش، تکنیک تقویت رنگ در سنگ سیترین است و این مساله به دلیل کثرت سیترین هایی صورت میگیرد که از معادن مختلف دنیا به دست می آیند اما قدرت رنگی کافی ندارند و به همین دلیل تحت بهسازی حرارتی قرار می گیرند تا رنگ آنها قوی تر شود. اعمال حرارت های گوناگون در شرایط مختلف و دماهای متفاوت، باعث به دست آمدن نتایج جالب توجهی در این گوهر می شود. به عنوان مثال، آمیتیست (کوارتز بنفش) را تحت بهسازی حرارتی قرار میدهند و رنگ بنفش آن به زرد تبدیل و به این شکل، سنگ سیترین به دست می آورند.